Laten we doorgaan met de achtervolging: bekabelde netwerkverbindingen zullen altijd sneller, veiliger en betrouwbaarder zijn dan draadloos.

Als u topsnelheden thuis wilt, kunt u ruimte besparen in uw verbouwingsbudget voor het uitvoeren van gigabit Ethernet-netwerkkabels (CAT5e - of beter nog, CAT6) in elke kamer in uw huis. Ethernet is de enige verbindingsstandaard waarbij de real-world snelheden de verheven theoretische snelheden zeer dicht benaderen of zelfs evenaren.

Uiteraard heeft bedraading van netwerken verschillende nadelen. Draden zijn lastig te installeren, ze zijn lelijk - en het is gewoon niet leuk om te worden aangebonden. En natuurlijk is niet elk apparaat zelfs compatibel met bekabeld Ethernet. Voor je tablet en telefoon, je streamingstick en zelfs veel nieuwere printers, moet je wifi gebruiken. Maar dan zul je merken dat je met langzamere snelheid rondwaart dan je zou willen. En zelfs als je eenmaal een upgrade hebt uitgevoerd naar de beste wifi-oplossing (netwerkkabels overal in huis uitvoeren), verandert je online ervaring mogelijk niet veel.

Dus wat geeft het? Waarom de vertraging? Je moet op de hoogte zijn van de enorme kloof tussen deze drie verschillende kenmerken: echte snelheid, maximumsnelheid en de geadverteerde snelheid. Er is ook de breedbandsnelheid waar je op moet letten. (Trouwens, als je echt een duik wilt nemen in netwerken, raad ik aan om mijn diepgaande kijk op netwerken te lezen.)

Noot van de redactie: dit artikel is oorspronkelijk gepost op 23 juni 2016 en wordt regelmatig bijgewerkt.

Plafondsnelheid versus echte snelheid

De maximumsnelheid is de maximale theoretische snelheid van een verbindingsstandaard die wordt bepaald in een gecontroleerde omgeving, zonder factoren die de doorvoersnelheid van de verbinding nadelig beïnvloeden. De maximumsnelheid van een Gigabit Ethernet-verbinding is bijvoorbeeld 1000 megabit per seconde, snel genoeg om een ​​Blu-ray-schijf met gegevens (25 gigabytes) over te dragen in minder dan 3, 5 minuten. En in dit geval wordt de bedrading die deze snelheid levert beschermd in uw netwerkkabel door een laag plastic, waardoor deze van de buitenomgeving wordt geïsoleerd. Dit is de reden waarom een ​​Ethernet-verbinding real-world snelheden kan leveren die dichtbij of vergelijkbaar zijn met de maximumsnelheid van de standaard.

Houd echter rekening met de vuistregel van de netwerksnelheid: de maximumsnelheid van een verbinding is die van het langzaamste apparaat in de keten. Met andere woorden, een verbinding is slechts zo snel als de zwakste schakel. Dus als u een Fast Ethernet-apparaat (100 Mbps), zoals een Roku 3, verbindt met een Gigabit Ethernet (1.000 Mbps) router met een netwerkkabel, wordt de verbindingssnelheid tussen de twee (en alleen die twee) beperkt tot 100 Mbps.

Wi-Fi is echter totaal anders, omdat het gebruik maakt van radiogolven om gegevens over te dragen. Wi-Fi-apparaten delen hetzelfde luchtruim niet alleen met elkaar, maar ook met andere huishoudelijke apparaten. Dat betekent dat de snelheid van een Wi-Fi-verbinding onderhevig is aan de Wi-Fi-omgeving waarin het werkt. Daarom kunnen uw draadloze snelheden plat worden als u (of een buurman in een nabijgelegen appartement) de magnetron inschakelt.

Dit zijn de belangrijkste factoren die de wifi-snelheid negatief beïnvloeden:

• Afstand: Hoe verder weg, hoe langzamer de verbinding wordt.
• Signaalverlies (alleen van toepassing op Wi-Fi-systemen met thuisnetwerk): wanneer een extendereenheid dezelfde band moet gebruiken voor zowel ontvangst- als heruitzendingssignaal, verliest deze 50 procent van de oorspronkelijke snelheid.
• Obstakels: muren en grote objecten blokkeren de signalen en verkorten het Wi-Fi-bereik.
• Interferentie: hoe meer apparaten van dezelfde radiofrequenties in hetzelfde gebied worden gebruikt, hoe langzamer ze worden.
• Compatibiliteit: wanneer apparaten van verschillende Wi-Fi-snelheidsniveaus, standaarden en fabrikanten samen worden gebruikt, moeten ze vaak vasthouden aan een lagere snelheidsstandaard, zodat ze allemaal goed kunnen samenwerken.

Daarom is de echte snelheid van een Wi-Fi-verbinding altijd aanzienlijk lager dan de maximumsnelheid van de Wi-Fi-standaard die wordt gebruikt. In mijn ervaring is de werkelijke aanhoudende snelheid van een wifi-verbinding op z'n best tussen anderhalve en de helft van de maximumsnelheid.

Neem bijvoorbeeld de Asus RT-AC68U. Het is een dual-band router, wat betekent dat hij kan werken op de 2, 4 GHz en de 5 GHz draadloze band. (De laatste band is veel minder gevoelig voor interferentie van huishoudelijke items.) De hoogste plafondsnelheden op die banden zijn in dit geval respectievelijk 600 Mbps en 1.300 Mbps. Dat betekent dat de real-world snelheden dichter bij de 300 Mbps en 550 Mbps liggen, op zijn best.

Geadverteerd versus plafond vs. real-world snelheden van populaire Wi-Fi-routers

Geadverteerde snelheid: de kunst van marketing

De vraag is, waarom gebruiken alle netwerkleveranciers altijd de onhaalbaar hoge aantallen voor de wifi-snelheden? Dat komt omdat, net zo onnauwkeurig als het is als het gaat om de real-world snelheidsmogelijkheden van Wi-Fi-apparaten, de plafondsnelheid het enige is dat constant is en daarom kan worden gebruikt om een ​​Wi-Fi-standaard te onderscheiden van een andere. Echter, om hun ezels te dekken, gaan alle netwerkfabrikanten vooraf aan het hoogste Wi-Fi-snelheidsnummer met "tot." Het is net zoiets als de snelheidsmeter van je auto: hij kan de top bereiken met 160 km / u. En misschien kan de motor met die snelheid rijden. Maar je gaat in het echte leven nergens zo dichtbij komen.

Neem, nogmaals, de Asus RT-AC68U. Het is geclassificeerd als een AC 1900-product omdat het de 802.11 ac Wi-Fi-standaard gebruikt. De 1900 is afgeleid door de topsnelheden van de router toe te voegen aan beide banden: 2, 4 GHz bij 600 Mbps en 5 GHz bij 1.300 Mbps. Maar die implicatie van "1.900Mbps" is volkomen misleidend, omdat een Wi-Fi-verbinding op één band tegelijk plaatsvindt (de router zelf kan op beide banden tegelijkertijd werken, maar elke client kan alleen verbinding maken met een van de twee bands op een tijd) dus hooguit zou de maximumsnelheid van deze router 1.300Mbps zijn.

Maar het samenvoegen van de nummers is de favoriete manier van een netwerkfabrikant om zijn routers een naam te geven. Om deze reden kan een router met drie Wi-Fi-banden (twee 5GHz-banden en een enkele 2, 4 GHz-band) een schrikbarend hoog aantal hebben na "AC". Triband-routers zijn alleen nodig als u veel 5GHz-clients (een dozijn of meer) tegelijkertijd gebruikt. De D-Link DIR-890L / R is bijvoorbeeld een standaard AC3200-router, wat een snelheid van 3.200 Mbps suggereert. Helemaal niet waar. De router heeft twee 5 GHz-banden, elk met een limiet van 1.300 Mbps, en een 2, 4 GHz-band met 600 Mbps. Tel die getallen bij elkaar op en je krijgt 3.200. In werkelijkheid is de snelste verbinding die u kunt krijgen van deze router op zijn best echter dezelfde als die van een AC1900-router, zoals de Asus hierboven.

Dit soort naamgevingsconventie is ook verwarrend omdat een dual-band AC2400-router (1, 733 Mbps op 5 GHz-band en 600 Mbps op 2, 4 GHz-band) of een AC2600-router (1, 733 Mbps op 5 GHz en 800 Mbps op 2, 4 GHz) in werkelijkheid sneller is dan een trib32 AC3200 router, hoewel het minder gelijktijdige 5GHz-clients ondersteunt voordat het vertraagt.

En nogmaals, er zijn twee voorbehouden:

1. Snijd al die plafondsnelheden tenminste in de helft hoe dan ook om rekening te houden met real-world prestaties.
2. Uw AC-snelheden dalen tot de maximale Wi-Fi-snelheid van het aangesloten apparaat - dus als u een telefoon of tablet met 802.11g- of 11n-limieten gebruikt, verwacht u nog lagere snelheden.

Uw breedbandverbinding

Het is nu duidelijk dat u nooit de wifi-snelheid zult krijgen waarvan u denkt dat u ervoor betaalt. Maar het goede nieuws is dat zelfs die "langzamere" real-world snelheden, Wi-Fi vaak meer dan twee tot tien keer sneller is dan je op veel residentiële internetverbindingen nodig hebt.

De reden hiervoor is dat snelle residentiële breedbandverbindingen doorgaans variëren van 20 Mbps tot 150 Mbps voor downloaden en 2 Mbps tot 20 Mbps voor uploaden - als u wilt weten hoe snel de uwe eigenlijk is, bekijk dan deze snelle tip. En dit betekent, hoe langzaam je wifi ook is, zolang het maar 150 Mbps is, wat bijna alle wifi-verbindingen zijn, is het al snel genoeg om je volledige internetsnelheid te leveren. En dit betekent dat het krijgen van zelfs de duurste router niet noodzakelijkerwijs je online ervaring verbetert als je een langzame internetverbinding hebt. De enige keer dat een top wifi-route zou helpen, is wanneer je supersnel internet hebt, zoals glasvezel, met een topsnelheid van maximaal 1 Gbps.

Maar maak je geen zorgen - meestal heb je geen supersnel internet nodig. Netflix beveelt bijvoorbeeld 5 Mbps aan voor HD-videostreaming en 25 Mbps voor Ultra HD 4K-streaming. Bovendien helpt een snelle router ook met lokale activiteiten, zoals draadloze back-ups of het delen van gegevens.

Beste praktijken

Nu u weet wat u van een wifi-router kunt verwachten, vindt u hier enkele tips voor het verkrijgen van het snelste thuisnetwerk. Dit is wat ik doe voor mijn eigen huis. Nogmaals, deze zijn alleen van toepassing op het lokale netwerk en zullen in de meeste gevallen niet helpen met uw internetverbinding.

Voer zo mogelijk netwerkkabels uit: ik heb eigenlijk CAT6-kabels naar elke kamer in mijn huis, die allemaal samenkomen in een enkele kamer waar internet het huis binnenkomt. Deze eenmalige, tijdrovende investering loont op de lange termijn groot, omdat hiermee alle stationaire apparaten (servers, netwerkmedia-streamer, gameconsoles enzovoort) verbinding kunnen maken via bekabelde Gigabit-verbindingen, waardoor ze de snelst mogelijke netwerksnelheid krijgen .

Gebruik extra toegangspunten (of routers in toegangspuntmodus): Toegangspunten die via ethernetkabels op de hoofdrouter zijn aangesloten, is de beste manier om uw Wi-Fi-netwerk uit te breiden met behoud van de beste Wi-Fi-snelheid. U kunt het Wi-Fi-netwerk van het toegangspunt een naam geven die gelijk is aan die van de hoofdrouter (met hetzelfde wachtwoord en andere instellingen), als u wilt dat apparaten automatisch van het ene netwerk naar het andere gaan. Als u netwerkkabels hebt gebruikt, waardoor elke kamer een supersnelle bekabelde verbinding heeft, is het toevoegen van toegangspunten eenvoudig.

Kies een router en toegangspunt met de juiste standaard: momenteel is AC1900 de ideale plek voor wifi. AC1900-routers zijn betaalbaar en ondersteunen de snelheid van de snelste Wi-Fi-clients op de markt, dat is 1.300 Mbps. Als u veel Wi-Fi-clients tegelijkertijd gebruikt, doet een triband AC3200-router dat, aangezien u meerdere apparaten kunt verbinden met elk van zijn banden zonder de prestaties te veel te beïnvloeden. Hoewel het geen kwaad kan een router met een hogere plafondsnelheid (AC5300, AC2600 enzovoort) te krijgen, zal dit niet resulteren in snellere wifi-snelheden. Routers met een hogere snelheid dan 1.300 Mbps kunnen aantrekkelijk zijn dankzij nieuwe functies (zoals extra netwerkpoorten, beveiliging, enzovoort), maar hun wifi-snelheden zijn alleen bedoeld voor toekomstbestendige doeleinden.

Download een wifi-systeem dat een derde speciale band gebruikt voor backhaul : in een wifi-systeem - een product dat meer dan één hardware-eenheid heeft die samenwerkt om uw wifi-dekking uit te breiden - is backhaul de verbinding die links bevat hardware-eenheden bij elkaar. Als het systeem hiervoor een speciale band gebruikt, wordt signaalverlies (zie hierboven) geminimaliseerd of geëlimineerd. Momenteel zijn er een paar bestaande systemen die dit ondersteunen, zoals de Netgear Orbi of de Linksys Velop. Er komt meer op de planning in 2017.