Als een fervent Twitter-gebruiker probeer ik voortdurend manieren te vinden om de functionaliteit uit te breiden en het meer dan een plek te maken om met vrienden te praten en te bespreken wat er in mijn leven aan de hand is.

Dat kan heel simpel zijn. Vaker wel dan niet, gebruik ik "Remember the Milk" of een soortgelijke tool waarmee ik Twitter kan gebruiken om mijn taken te beheren. Deze tools werken meestal goed en helpen me mijn enige verlangen te bereiken: Twitter volledig benutten en alles uit de kast halen.

Maar de afgelopen weken heb ik begrepen dat ik de boot op een hele grote manier heb gemist. In het verleden heb ik sites zoals Bloglines, Google Reader en anderen gebruikt om prominente sites te volgen en te achterhalen welke verhalen ze elke dag behandelen. Sommige zijn gerelateerd aan technologie, terwijl andere zich uitsluitend op sport richten. Ongeacht het onderwerp, de RSS-lezer maakte het gemakkelijk om erachter te komen wat er in de wereld aan de hand is, zonder gedwongen te worden om naar alle verschillende sites afzonderlijk te gaan.

Maar de afgelopen weken heb ik me gerealiseerd dat ik elke dag de beste feedreader van allemaal gebruik en dat wist ik niet eens: Twitter. Sindsdien heb ik het uitsluitend gebruikt als vervanging voor mijn RSS-lezer en ik zou niet gelukkiger kunnen zijn. Geloof het of niet, Twitter is de beste manier om al het beste nieuws te vinden.

Mensen, mensen, mensen

Ik ben er vast van overtuigd dat je iedereen moet volgen die jou volgt op Twitter. Ik denk dat het de gemeenschap een betere plek zou maken en daardoor krijg je eigenlijk meer uit de dienst dan alleen een selecte groep vrienden te volgen.

Maar ik heb me nu gerealiseerd dat het verder gaat dan alleen maar andere mensen kennen. Ik weet nu dat als je andere mensen volgt, je kansen om meer nieuws te krijgen en sneller te krijgen veel groter worden. En dat is precies waarom Twitter-gebruikers me ervan hebben weerhouden om voor nieuws op mijn RSS-lezer te moeten vertrouwen.

Weet je nog toen US Airways-vlucht 1549 veilig landde in de Hudson River? Ik hoorde het niet in mijn RSS-lezer en ik zag het niet eens op tv. Nee, eerst hoorde ik het van mensen op Twitter.

Ik controleerde Twitter gewoon om te zien wat sommige van mijn volgers van plan waren en vrijwel onmiddellijk stortte een stortvloed van discussies over vlucht 1549 op. Ik ging meteen naar mijn RSS-reader en ontdekte iets wat ik niet had verwacht: geen van de blogs die ik volgde, droeg het verhaal tot nu toe. Op dat moment besefte ik dat de waarde van Twitter verder ging dan het verbinden met anderen.

Sinds die tijd ben ik me meer bewust van de connectie tussen Twitter-gebruikers en het nieuws. Vaker wel dan niet, het nieuws breekt het eerst op Twitter, en ik heb ontdekt dat ik naar sites met de beste dekking wordt gebracht omdat de community de rotzooi doorsnijdt.

Kracht van het Twitter-profiel

Alleen omdat mensen mijn beste bron zijn, betekent dit niet dat ze de enige manier zijn om betrouwbare informatie op Twitter te vinden. Ik merkte zelfs dat de meeste sites waarop ik mijn RSS-lezers abonneer al Twitter-profielen hebben en wanneer een artikel op hun site wordt geschreven, wordt het onmiddellijk gepubliceerd in hun Twitter-stream. In wezen is het een RSS-lezer ingebouwd in de enige online tool die ik het vaakst gebruik. Waarom zou ik mijn tijd verspillen met Google Reader?

CNET News heeft een eigen Twitter-profiel en CNN ook. SunTimes is een uitstekend Twitter-profiel met een schat aan informatie en het Twitter-profiel van Webware is een ideaal profiel om te volgen als u webnieuws wilt. Je kunt me zelfs volgen op Twitter en achterhalen wanneer een bericht van mij in mijn Digital Home-kolom of hier op Webware terechtkomt. Daar heb je echt geen RSS-lezer voor nodig.

En daarom zoek ik actief Twitter-profielen op voor alle sites waarop ik ben geabonneerd. Soms kan ik er geen vinden en ben ik genoodzaakt mijn lezer te controleren wanneer ik wil weten wat er op de site gebeurt, maar vaker wel dan niet, de site heeft een Twitter-profiel en ik kan al zijn updates via de microblogdienst.

Op basis van mijn tests zijn de updates van Twitter in feite een aantal van de RSS-feedupdates voor enkele van mijn meest bezochte sites. Het Twitter-profiel van CNN plaatst de update bijvoorbeeld eerder dan de RSS-feedupdates en FoxNews-updates worden op hetzelfde moment gepost. Met andere woorden, u hoeft niet langer te wachten met Twitter in plaats van Google Reader om updates over het nieuws van uw favoriete bronnen te ontvangen. Dus zolang uw bronnen Twitter-profielen hebben, waarom zou u die RSS-lezer dan gebruiken?

Nieuws aggregators? Zeker weten

Het laatste stukje in de puzzel om een ​​Twitter-account te maken dat je RSS-lezer zal vervangen, is om nieuwsaggregators te volgen, zoals de pagina van Digg, TopGossip en BreakingNewsOn. Elk profiel neemt brekend nieuws uit een hele reeks bronnen en plaatst ze in hun eigen Twitter-stream. Het is ideaal.

Er zijn momenten dat degenen die ik volg sommige verhalen missen. Nieuwsaggregatieprofielen hebben mijn follow-ups gedekt door het nemen van nieuwsverhalen van sites die ik wel of niet volg en plaatsen op Twitter zodat iedereen ze kan zien. Ondertussen mis ik geen enkele kop en krijg ik de kans om zo snel mogelijk de beste verhalen uit de beste bronnen te vinden.

In feite vind ik de meest unieke verhalen in die nieuwsaggregatieprofielen. Vaak zijn ze vol met sites waar ik niet op abonneer in mijn RSS-lezer en normaal ga ik er niet dagelijks naar toe. Dus wanneer ze de stream bijwerken met een heel interessant artikel over iets dat ik waarschijnlijk niet ergens anders zou zien, heb ik de mogelijkheid om te worden blootgesteld aan nieuwe en opwindende dingen. En in het proces zorg ik er opnieuw voor dat ik toegang heb tot nieuws dat ik anders misschien heb gemist of te lang heb geduurd om met een RSS-lezer te consumeren.

Twitter is snel mijn ideale vervanger voor de RSS-lezer geworden. Maar daarvoor moest ik een drieledige aanpak gebruiken: volg mensen zodat ze het zware werk kunnen doen, volg nieuwssites zodat ze mijn RSS-lezer imiteren, en volg nieuwsaggregators om alles te vangen wat ik misschien heb gemist van de eerste twee groepen.

Maar voordat je wegrent en dit gaat doen, moet ik opmerken dat er één probleem is: je mist sommige verhalen omdat je weg bent van Twitter of je hebt het niet open in je browser. In die gevallen wordt u gedwongen om naar het individuele Twitter-profiel van een site te gaan. Ja, het is een pijn, maar geloof het of niet, dat is mij maar een paar keer overkomen. Vaker wel dan niet, het grote nieuws is altijd direct beschikbaar.

Dus, gooi die RSS-lezer weg en begin Twitter te gebruiken voor al je nieuwsgebruik. Vertrouw me, je zult er geen spijt van krijgen.