Normaal gesproken zou mijn iPhone ($ 930 bij Amazon) niet mijn eerste camerakeuze zijn voor het maken van foto's tijdens een concert. Rock-optredens zijn donker, snel en de kleine beeldsensor van de iPhone laat niet veel licht binnen - meestal een perfecte storm van slordige beelden. Maar gezien het feit dat ik tot nu toe onder de indruk was van de camera van de iPhone X, besloot ik het een kans te geven.

Een combinatie van beeldruis en moeilijke belichting maakte dat mijn opnames niet de cover van Rolling Stone zullen zijn, maar met een zekere mate van vallen en opstaan, kreeg ik een selectie van dramatische opnames waar ik blij mee ben.

Ik had toegang tot de fotokelder geregeld voor de Engelse rockact van Don Broco in Alexandra Palace in Noord-Londen. Dat zette me recht voor het podium, met een dramatische, lage kijkhoek voor mijn opnames. Cruciaal echter, door niet in het publiek te zijn, betekende het ook dat ik niemand het zicht van het publiek zou belemmeren wanneer ik mijn telefoon ophield.

Het nadeel - buiten het gevoel als een totale amateur-opname met mijn iPhone naast ervaren professionals met full-size DSLR's - is dat officiële fotografen in deze put meestal een beperkte tijd hebben om hun snaps te krijgen. In mijn geval had ik drie nummers, toen was ik weg. Ik moest snel schieten.

Podiumverlichting maakt dingen moeilijk

De menigte brulde toen de band het podium op kwam, maar de lichten bleven extreem laag. Dat bouwde drama voor het publiek, maar het verpestte elke gelegenheid die ik had om foto's te maken. Toen het openingsnummer 'Technology' begon - ik werd meteen oorverdovend terwijl ik vlak voor een gigantische luidspreker stond - kwamen de lichtpartijen in actie. Terwijl de schijnwerpers de artiesten verlichtten, waren de lichten grillig - ze vielen rond het podium en knipperden aan en uit. Ik had het licht nodig om lang genoeg op de gezichten te blijven om een ​​schone foto te maken, maar de kans was er soms minder dan een seconde.

De oplossing? Burst-modus. Door mijn vinger op de sluiterknop te drukken, zou ik meerdere opnamen per seconde kunnen maken. Het enige dat nodig is, is een seconde voor het gezicht van zanger Rob Damiani om het licht te vangen terwijl de straal hem voorbijsnelt. Op die ogenblikken kon ik alleen maar hopen dat ik de foto nam - na de show was ik in staat om door de burst-opnames te gaan en de opname te selecteren waar het licht precies goed was.

Het is een wisselvallige aanpak, moet ik toegeven. Van de honderden foto's die ik 's nachts in burst-modus heb gemaakt, ben ik pas echt blij met ongeveer zes. De rest werd uiteindelijk verwijderd om ruimte vrij te maken.

Hoewel ik dichtbij het podium was, fotografeerde ik meestal terwijl ik inzoomde met de tweede, telelens van de iPhone. Deze lens heeft een breed f / 1, 8 diafragma op de iPhone X, die meer licht binnenlaat dan de telelens op de vorige iPhones, dus ik was ervan overtuigd dat ik hetzelfde resultaat zou krijgen met beide lenzen. Door in te zoomen, kon ik storende elementen, zoals de speakers op de grond aan de voorkant van het podium, wegwerken en me volledig richten op de bandleden zelf.

De atmosfeer vastleggen

Het vastleggen van de band vertelt slechts een deel van het verhaal, dus draaide ik mijn lens op de menigte achter me. Elke hand was in de lucht en de meeste fans zongen mee - ik hoefde geen enkele aanmoediging te geven om de stemming vast te leggen.

Het was op dit punt dat zanger Damiani het podium verliet, de fotokuil voorbij me passeerde en de publieksbarrière opliep om het refrein te zingen. Het was een geweldig moment dat de geweldige podiumpresentie van de band liet zien en de manier waarop ze met hun fans omgaan.

Maar zelfs dat moment duurde niet lang, dus moest ik opnieuw de burst-modus gebruiken om mijn kansen op een bruikbaar beeld te vergroten. Terwijl ik mijn telefoon hoog hield om niet alleen Damiani te laten zien, maar de omvang van de drukte daarbuiten, hield ik mijn vinger op de knop en schoot misschien 70-tal beelden af.

Verlichting was opnieuw een probleem - de lichtstralen waren niet naar de menigte gericht, dus het was slechts op een paar schoten toen een verdwaalde straal zijn licht over Damiani wierp, hem benadrukte en hem liet opvallen.

Zelfs toen moest ik de afbeelding in Snapseed verwerken. Naast het converteren naar zwart en wit (waar ik later op terugkom), heb ik het beeld lichter gemaakt en de schaduwen op de achtergrond weergegeven om meer van de menigte te laten zien. Het heeft veel ruis aan het beeld toegevoegd, wat betekent dat de fijne details er erg papperig uitzien als je dichtbij inzoomt. Dat betekent dat het detail er gewoon niet is om het in grote omvang af te drukken, maar ik ben blij met dit beeld wanneer ik het op een telefoonscherm bekijk op Instagram of Twitter.

Het laatste shot dat ik wilde was een breder beeld, zowel het podium als de menigte. Toen mijn tijd om was in de fotokuil werd ik gedwongen om me bij de hete, zwetende menigte aan te sluiten. Ik ging naar links en maakte een opname met een brede kijk, die dankzij het confetti-kanon resulteerde in een dramatisch, actievol beeld.

Ophelderende en gekleurde toning in Snapseed

Opheldering in Snapseed (gratis op iOS en Android) was nodig bij bijna alle opnamen die ik maakte. Daarna speelde ik met kleurbalans met verschillende filters. Dat is een belangrijke stap, omdat veel van de podiumlampen verschillende kleuren hadden, wat resulteerde in een levendig roze dat op de band werd gegoten, wat er niet altijd goed uitzag. Desondanks betekent het lage licht dat er niet veel informatie wordt vastgelegd in elke afbeelding, dus als je een afbeelding te snel bewerkt, wordt het een papperige puinhoop.

In deze gevallen ontdekte ik dat het converteren naar zwart-wit resulteerde in een veel mooier beeld in het algemeen. Naast het verwijderen van de storende kleuren leek het beeldruis dat werd gegenereerd door het oplichten meer op het natuurlijke graan dat je zou krijgen als je filmt, in zwart-wit.

Apple iPhone X review: de beste iPhone daagt je uit om anders te denken.

Schiet als een professional met de iPhone: hoe haal je het beste uit je telefoonfotografie?