Et tu, Siri?

Als een levenslange Cleveland Browns-fan, herinner ik me dol op de dagen van Bernie Kosar en een tijd dat de Browns niet het lachertje van de NFL waren. Dat is waar de Detroit Lions voor waren!

Het is natuurlijk al lang geleden dat Bernie met zijarmige passes slingerde en de Browns naar, zo niet een Super Bowl leidde, en vervolgens een handvol conferentiefinales. Sindsdien hebben we onze franchise verloren, zijn we teruggekeerd en hebben we het seizoen verloren nadat we het seizoen verloren waren en te veel quarterbacks om te tellen. We hebben een op een gemaakt! - play-off verschijning in de afgelopen 20 jaar. En, voorspelbaar, we hebben die game op een vreselijke manier verloren aan de walgelijke Pittsburgh Steelers.

Met zo'n gemartelde geschiedenis ben ik gewend geraakt aan het misbruik en de grappen van andere NFL-fans. In feite zijn de Browns zo lang zo slecht geweest dat de Browns-fans zelf de beste zijn geworden in het porren van onze komische en eeuwig slecht beheerde franchise, van de treurigste trui ooit tot een fan die buiten het Browns-stadion staat en het een Factory noemt. van verdriet.

Het is misschien de video Factory of Sadness die de digitale assistent van Apple heeft geïnspireerd om mee te doen aan de Browns-bashing-pret. Ja, zelfs Siri weet dat de Browns verschrikkelijk zijn. Dankzij locatiediensten, als je aan Siri vraagt: "Waar is verdriet?" terwijl ze in Cleveland staat, wijst ze je naar het FirstEnergy Stadium, de thuisbasis van de Cleveland Browns.

Als een New England-fan van de Browns, moest ik Siri vragen: "Waar is verdriet in Cleveland?" om doorgestuurd te worden naar FirstEnergy Stadium langs de oevers van Lake Erie.

Hoewel dit zeker een trieste opmerking is over de toestand van mijn Browns, is het nog droeviger dat Siri niet dezelfde truc deed toen ik haar vroeg waar verdriet heerst in Buffalo of Detroit. Nee, wij zijn het gewoon. Helemaal alleen op de laatste plaats.