Digitale camera's maken het ongelooflijk eenvoudig om een ​​foto te maken met de juiste belichting. Er zijn verschillende hulpmiddelen in uw spiegelreflexcamera die het giswerk wegnemen bij het bepalen hoe uw foto er uit zal zien als deze eenmaal is genomen.

Hier volgen enkele tips om elke keer dat u een foto maakt een betere belichting te krijgen.

Belichtingsbracketing

Er zullen momenten zijn dat uw digitale camera de foto die u wilt nemen, niet nauwkeurig kan vastleggen vanwege een lastige lichtsituatie.

Dit kan zoiets zijn als een sterk contrast tussen licht- en schaduwgebieden in de scène. Dit is waar bracketing van pas komt.

Bracketing is de naam die wordt gegeven aan een reeks foto's die de fotograaf handmatig maakt of de camera automatisch neemt, met ingestelde intervallen boven en onder de "correcte" waarde van de camera voor de belichting. Deze intervallen zijn meestal in stopwaarden.

Als de camera bijvoorbeeld een belichting van 1/125 geeft bij f / 5.6, ISO 100, kunt u besluiten om uw belichting één stop aan beide zijden te laten afhangen van 1/60 en 1/200, waarbij uw diafragma en ISO constant blijven.

Automatische belichtingsbracketing (of AEB) is mogelijk een optie die beschikbaar is, afhankelijk van hoe recent en hoe geavanceerd uw SLR is - raadpleeg de handleiding van uw camera om te zien of u over de functie beschikt. U kunt het interval selecteren waarmee de camera een bracketing uitvoert, bijvoorbeeld + 1EV en -1EV. Nadat u op de sluiterknop hebt gedrukt, maakt de camera automatisch het eerste frame tussen haakjes en blijft de camera bracketen voor zoveel frames als u hebt geselecteerd.

Een ander voorbeeld waarbij bracketing nuttig is, is voor eenmalige beelden die u niet opnieuw kunt maken. Je kunt bijvoorbeeld zien dat trouwfotografen hun foto's laten maken om er zeker van te zijn dat ze de beste kans hebben op een correcte en bruikbare belichting.

Bracketing is ook hoe beelden in HDR (hoog dynamisch bereik) worden gemaakt door meerdere belichtingen van dezelfde scène samen te voegen tot één.

Belichtingscompensatie

Een alternatief voor handmatige of automatische bracketing is belichtingscorrectie. Alle digitale spiegelreflexcamera's hebben een knop voor belichtingscompensatie die de camera opdracht geeft om de scène in stopstaps onderbelicht of overbelicht te maken. Dit kan handig zijn als u geen gewenste belichting rechtstreeks uit de camera krijgt.

Afhankelijk van de opnamestand waarin u zich bevindt, past de camera het diafragma of de sluiter aan overeenkomstig de toename die is ingevoerd via de knop voor belichtingscompensatie.

Belichtingscompensatie werkt over het algemeen niet in handmatige modus, omdat u de volledige controle hebt over de diafragma-, sluiter- en ISO-waarden. Het kan de meting van de lichtmeter aanpassen, maar heeft geen invloed op de uiteindelijke belichting.

Het histogram

Het leren lezen van het histogram van de camera is een van de handigste hulpmiddelen om uw belichting te bepalen. Net als de statistische grafiek waarnaar de naam verwijst, toont het camerahistogram de verdeling van tonen over een afbeelding.

Een histogram met naar de uiterste kant van elk bereik opgedrukte balken kan een probleem zijn, tenzij u onderbewust of overbelicht wilt zijn voor een opzettelijk effect. Als uw histogram staafjes naar links heeft gedrukt, betekent dat onderbelicht; naar rechts gedrukte staven betekent overbelichting.

Spelen met uw belichtingswaarden (diafragma, sluitertijd en ISO) heeft rechtstreeks invloed op het histogram. De beste manier om het te gebruiken is om het histogram actief te houden op uw LCD-scherm terwijl u een afbeelding samenstelt. Het wordt vaak op het display geactiveerd met behulp van de displayknop van uw SLR of de informatieknop, maar controleer nogmaals uw handleiding voor meer informatie.

Het histogram kan ook worden geactiveerd bij het bekijken van beelden in de afspeelmodus. Klik hier voor een uitstekende technische uitleg over hoe te ontmaskeren met uw histogram.

Het gebruik van het LCD-scherm van uw camera lijkt misschien een haalbaar alternatief voor het controleren van het histogram, maar in veel gevallen geeft het u geen nauwkeurige weergave van de belichting. Als u echter het scherm wilt gebruiken en het histogram wilt vermijden, wijzigt u de helderheid van het LCD-scherm en zorgt u ervoor dat het op een gemiddelde waarde wordt ingesteld in plaats van te helder of te donker.

De meeste camera's kunnen foto's en "flits" -gebieden van de afbeelding weergeven die onder of overbelicht zijn. Dit zijn gebieden waar de camera highlights of schaduwen heeft uitgeblazen, wat wijst op een mogelijk verlies van detail.

Verander de meting

Een meetpatroon is de methode waarmee de camera het licht gebruikt om een ​​meting te doen. Elke fabrikant noemt zijn meetmethoden iets anders, maar hieronder zijn de meest voorkomende typen die u waarschijnlijk tegen zult komen.

Centrumgericht / Gemiddeld

De camera berekent het omgevingslicht dat valt over een relatief groot gebied van het frame, van het midden naar de randen toe. Dit is handig voor foto's gemaakt in landschap en algemene fotografie wanneer het geheel van de scène moet worden verantwoord en correct moet worden weergegeven.

Plek

De camera bepaalt de belichting vanuit een zeer klein gebied binnen het kader. Meestal is het direct in het midden, maar op sommige camera's is het spotgebied instelbaar.

Gebruik spotmeting voor objecten en situaties waarbij u een zeer nauwkeurige meting van een bepaald onderwerp nodig hebt, zoals portretfotografie of fotografie van dieren in het wild, of voor fotografie met achtergrondverlichting waarbij er veel licht uit een onderwerp komt.

Matrix / Evaluatief / Multi-zone

Dit wordt gebruikt voor het aflezen van verschillende punten in het frame of voor de actieve AF-punten, waarbij de camera elke foto combineert om de beste algemene belichting te bepalen. Sommige camera's bepalen ook welk soort scène u probeert te fotograferen en vergelijken deze met een opslagplaats met vooraf gedefinieerde scènes in de camera om u de beste belichting voor de scène te geven.

Door uw meetmethode te wijzigen in de meest geschikte voor de scène, kunt u helpen een betere belichting te krijgen dan door uw camera standaard te laten.

Schiet in rauw

Een onbewerkt bestand is het beeld zoals gezien door de sensor van de camera. Zie het als een onbewerkt filmframe. In plaats van de camera de afbeelding voor u te laten verwerken en er een JPEG-afbeelding van te maken, biedt een onbewerkt bestand u enorm veel ruimte om de afbeelding naar wens te verwerken.

Het aanpassen van araw-afbeeldingen in een softwarepakket als Lightroom of Photoshop is een niet-destructieve methode om uw foto's te bewerken. Raw-bestanden bieden u veel meer ruimte voor het herstellen van details als er iets misgaat met uw blootstelling. Als er bijvoorbeeld uitgeblazen hooglichten in uw afbeelding zijn, kan het bewerken van een onbewerkt bestand helpen sommige van die informatie te herstellen. Je kunt ook de witbalans aanpassen en is over het algemeen beter voor ruisonderdrukking dan wanneer je de JPEG van je camera rechtstreeks uit de doos bewerkt.

U kunt de belichting ook rechtstreeks aanpassen met behulp van een schuifregelaar en het resultaat direct op de afbeelding zien. Dit geeft veel meer flexibiliteit om uw belichting te corrigeren als er in de eerste plaats iets mis ging.